Dlaczego Estonia?
Czy wiecie, że średnia gęstość zaludnienia tego kraju to około 30 osób na km2 z czego najwięcej to Tallin i okolice? Dla porównania Polska to średnio 123 osoby na km2 a Niemcy 231. I to się czuje. Drogi, poza tymi głównymi są przepięknie puste. Nie ważne czy to zapomniane przez ludzi wnętrze kraju, czy też szlak ku jednej z nielicznych, ładnych plaż – nawet latem w gorącym turystycznym sezonie – pusto. I to zarówno na drogach jak i na biwakach.
Ciekawe jest jeszcze to, że ten raczej płaski kraj, ze średnia wysokością tylko 50 m, (Polska to 173m) i porośnięty swojską brzozą i sosną to w większości las (ponad połowę powierzchni Estonii). I to co jest tu przemyślane a czego możemy im pozazdrościć – duża dostępność leśnych dróg. Przy czym nie trzeba tak jak w ojczyźnie naszej zastanawiać się nad zagadnieniem czy piękna i szeroka droga przed nami jest publiczna czy też tylko leśna z opcją w postaci leśnika z bloczkiem mandatowym. Nie. Jeśli jest droga to można jechać, jeśli nie można – jest znak zakazu. W lesie! Jakże mi tego brakuje u nas…
Inna kwestia to biwaki. Lubisz nocować pod namiotem? To świetnie bo Estończycy to uwielbiają i zorganizowali całą sieć miejsc przygotowanych dla Was. Znajdziecie tam wiatę, gdzie posiedzicie w przypadku deszczu, przygotowane drewno, specjalne paleniska (tak, w lesie można tam rozpalać ogień), nawet toalety, które w przeciwności do plastikowych TOY TOI nie cuchną. A że, patrz punkt pierwszy – mieszka tu mało ludzi – często, gęsto są to zupełnie puste miejscówki.
Kiedy do Estonii
Trzeba pamiętać, iż kraj ten, wysunięty na północ bardziej niż ojczyzna nasza, jest też przez to zimniejszy. Wiosna przychodzi tu bardzo późno a lato nie jest wypalone od słońca tylko soczyste od zieleni. I nic dziwnego, maksimum opadów to okres od lipca do września a w najgorętszym miesiącu lata czyli lipcu, średnia temperatura to tylko 16–17 °C. Wiec jeśli się tu wybierać to tylko w wakacje a i to z ciepłym polarem i przeciwdeszczową kurtką. Podczas naszego, tygodniowego wyjazdu deszcz towarzyszył nam przez 3 dni. Temperatura na co dzień: około 20-25 °C.
Na plażę do Estonii?
I tak, i nie. Trzeba pamiętać że Bałtyk w tym miejscu Europy to głownie zatoki, wybrzeża z dostępem do otwartego morza jest mało. A co za tym idzie brzeg w większości jest tu jeziorny, zarośnięty trzciną, płytki, śmierdzący od wodorostów. To dlaczego jednak TAK? Długość wybrzeża Estonii to łącznie z wyspami 3794 km. To znaczy że na 1000 mieszkańców przypada tu 2866 m brzegu. Dla porównania na 1000 Polaków przypada tylko 13,5m przydziałowego Bałtyku. To matematyczne ćwiczenie pokazuje jeszcze raz, jak bardzo luźno zaludniony i wspaniale pusty jest to kraj. Tłumy nie zadeptują brzegu wiec nie trzeba go chronić zakazami. W większości miejsc da się zatrzymać dosłownie nad samym lustrem morza. Nawet do najpiękniejszej i prawdziwie piaszczystej plaży Peraküla dojazd jest do samej wydmy za którą mamy już tylko morze i fale. I dodatkowo oczywiście wszystko jest tu na biwakach zorganizowane czyli toalety, miejsca ogniskowe, drewno. I tłumy jakie zastaliśmy to raptem kilka aut w środku wakacji…
Ludzie
Gdy tak się człowiek włóczy po pustkowiach lub małych wioskach, nie bardzo jest jak poznać z bliska prawdziwego mieszkańca kraju. W przewodniku przeczytacie że etniczni Estończycy to mniej niż 70% jego mieszkańców, reszta to mniejszości z czego najliczniejsza to ta rosyjskojęzyczna. Czyli co czwarta osoba jaka tu spotkacie (25% obywateli) to Rosjanin. I rzeczywiście łatwiej się tu porozumieć z miejscowymi w rosyjskim niż np. angielskim języku. No bo przecież nie po estońsku. Język tutejszy nie jest podobny nawet do litewskiego czy łotewskiego. Bardziej do fińskiego (najbliżej spokrewniony) co łatwo sprawdzicie wpisując podstawowe słowa do translatora w obu językach. Bardzo podobne a jakże inne od tego do czego przywykło nasze ucho (np.: ziemia, lit. Žemė, est. Maa, fin. Maata).
Miasta
Estonia jako państwo zaistniało dopiero w 1918 roku. Wcześniej, już od wczesnego średniowiecza, aż do początków XX wieku, znajdowała się pod bardzo silnym wpływem kultury niemieckiej. Było to spowodowane nie tylko tym, że dawne Inflanty bardzo długo znajdowały się pod niemieckim panowaniem. Także później, w czasie dominacji nad tymi terenami Szwedów, Polaków czy Rosjan – wyższą klasę społeczeństwa stanowili tam wciąż Niemcy. Wiązało się to z obejmowaniem najważniejszych urzędów w administracji, oraz niemieckim charakterem miast. Bolesław Limanowski, student pod koniec XIX wieku Uniwersytetu Dorpackiego w swych „Pamiętnikach” tak opisuje, będące już pod rosyjskim panowaniem miasto: „Tartu miało charakter zupełnie niemieckiego miasta. Język niemiecki panował wszędzie: w urzędach, na katedrach uniwersyteckich, w sklepach, na ulicy. Właściwe miasto było z prawej strony Embachu. Miało ono piękny staroniemiecki wygląd, zwłaszcza główna ulica Ritterstrasse (Rycerska) przedstawiała się wspaniale. Lecz największą ozdobą było wzgórze piętrzące się nad miastem i porosłe bujnym lasem, tak zwane Domberg, od dawnej katedry katolickiej, w której ongiś kazał Piotr Skarga”. Estońska kultura, bliska fińskiej zachowała się głownie na prowincji.
Przygotowania
Nie jedziemy zupełnie bez planu. Lubię pogrzebać w mapach, relacjach innych, poprzeglądać w Google opcję zdjęć wyświetlanych na mapie sugerujących ciekawe miejsca. Tak powstanie moja własna ścieżka, która zapisana jako ślad GPX i wgrana do nawigacji będzie wyznaczać kierunek i warte odwiedzenia miejsca. Jak przygotowuję takie trasy? To zobaczycie np. na filmie na YT (ślad, wgrywanie do nawigacji, mapy).
TRASA:
https://www.google.com/maps/d/edit?mid= ... sp=sharing
- 2023_ESTONIA____MAPA-1200x865.jpg (40,89 KiB) Przejrzano 565 razy
CO? GDZIE? OPIS WYJAZDU
https://www.bluephoto.pl/siedem-dni-w-estonii/
- estonia_opis_wyhazdu.jpg (23,41 KiB) Przejrzano 565 razy
RELACJA VIDEO
https://www.youtube.com/watch?v=IJtSPebzZlQ
- ESTONIA2023.jpg (41,59 KiB) Przejrzano 565 razy
uwielbiam takie miejsca, mozna naprawde skorzystac z natury i ciszy.